'Vanuit mijn zorgachtergrond heb ik veel kennis van het pedagogische aspect maar naar mijn mening had ik nog onvoldoende kennis van dieren. Zelf ben ik trotste eigenaresse van een IJslands paard en heb ik twee honden, een vlinderhondje en een boomer hondje. Ik ben van mening dat ik door het hebben van dieren wat basis kennis heb maar wat ik de afgelopen vier weken heb geleerd is een ontzettende verdieping op mijn huidige kennis en met name op het dier stuk.
Wat voor mij heel relevant is geweest zijn het aflezen van de signalen bij dieren. Wanneer is er sprake van stress? En hoe houd je verantwoord een dier? Daarnaast wordt er veel aandacht besteed aan het toepassen van dieren in de zorg. Waar moet je opletten, huishouding, voeding maar natuurlijk ook veiligheid en zoönosen. Van veel dingen was ik mij enigszins bewust maar de lessen zijn zeker een eye-opener geweest. Zo hebben de lessen over ethiek bijvoorbeeld mij toch weer stil laten staan dat een dier een levend wezen is. Je moet je bewust zijn van de meerwaarde van het dier maar ook altijd de noodzaak van de inzet van het dier afwegen. Ik heb de afgelopen weken als waardevol ervaren en verheug mij op nog meer verdieping zodat ik in de toekomst durf te zeggen “ik kan verantwoord een dier inzetten en kan het belang van de cliënt maar zeker ook van het dier waarborgen”.
Ik heb voor deze post-hbo opleiding gekozen omdat ik altijd al de wens heb gehad om iets met dieren en zorg te doen. Uiteindelijk is AAI mij te oren gekomen en dat sluit precies aan op mijn wens. Ik heb mijn opleiding Pedagogiek afgerond met een scriptie die ging over de inzet van honden bij jeugdigen met hechtingsproblematiek, om aan te geven waar mijn interesses liggen. Ik heb meerdere opleidingen en cursussen bekeken waarbij je opgeleid wordt om dieren te kunnen inzetten in de zorg maar toch voelde dit plaatje nog niet compleet tot ik bij Aeres Hogeschool Dronten kwam. Wat voor mij de doorslag heeft gegeven is dat Aeres er op toeziet dat je een zorgopleiding hebt afgerond voordat je aan deze opleiding begint en heel goed stil staat bij het dier.
Ik liep er bij andere opleidingen tegenaan dat ik het gevoel kreeg dat het dier een middel is. Dit kan ik enigszins begrijpen maar ik vraag me toch altijd af wat het oplevert voor het dier en welke lasten een dier hiervan ervaart. Persoonlijk vind ik dat Aeres Hogeschool Dronten hier goed aandacht aan besteed. Zij zien het dier en leren ons ook het dier te zien en te lezen, zij leren ons om verschillende zaken tegen elkaar af te wegen om uiteindelijk verantwoord een dier te kunnen inzetten. Dit vind ik de kracht van de opleiding Therapie met inzet van dieren en maakt dan ook dat ik uiteindelijk voor deze opleiding heb gekozen. Zij waarborgen het werkveld door de mogelijkheid te bieden dat wij na deze opleiding geaccrediteerd zullen zijn.
Mijn toekomstbeeld met betrekking tot dierinterventies is om jeugdigen te ondersteunen met behulp van dieren. Zelf heb ik pedagogiek gestudeerd en momenteel ben ik werkzaam als jeugdzorgwerker op een behandelgroep. De doelgroep waar ik mee werk zijn jeugdigen waarbij sprake is van hechtingsproblematiek en trauma. Ik vind dit een hele interessante doelgroep omdat ik van mening ben dat hechtingsproblematiek en trauma vaak ten gronden ligt van andere diagnoses.
Wat mij bij deze doelgroep opvalt is het toetrekken en afstoten van de jeugdigen, het gevoel van onveiligheid die ze ervaren en de strijd om hun plekje te vinden binnen deze maatschappij. Wat mij ook is opgevallen, is dat deze kinderen vaak wel aansluiting vinden bij dieren. Soms zie ik het zelf en andere momenten geven ze zelf aan dat ze zich prettig voelen bij en met het dier. Ze kunnen tegen het dier praten, even knuffelen. Eigenlijk kunnen ze door het dier even gezien worden voor wie ze zijn. Dit is voor mij zo waardevol dat ik dit wil uitdragen. Ik zou binnen mijn huidige werk of voor mezelf iets willen opzetten waarbij ik jeugdigen met hechtingsproblematiek en trauma kan ondersteunen met behulp van een dier. En omdat ik zelf al in bezit ben van een IJslands paard en hopelijk in de toekomst ook eigenaresse hoop te worden van een hond ben ik mij momenteel hier nog op aan het focussen. Wat overigens voor mij niet uitsluit dat dierinterventies niet mogelijk zijn met andere diersoorten of voor andere doelgroepen. Ik denk dat mens en dier elkaar een hoop te bieden hebben in deze wereld en dat we elkaar nu eenmaal nodig hebben."
